#WrestleBudapest

نایب قهرمانی ایران در کشتی آزاد زیر 23 سال جهان و کسب اولین طلای جهانی قرقیزستان از سال 2005

By Taylor Miller

بوداپست مجارستان – در چهارشنبه شب و در مسابقات جهانی زیر 23 سال جهان، اولوکبک ژولدوشبکوف از قرقیزستان کاری را انجام داد که هیچ آزادکار قرقیزی از سال 2005 موفق نشده بود آن را انجام دهد.

آخرین آزادکار قرقیزی که توانسته بود مدال جهانی بگیرد ایلیاز اوزومبکوف بود که در مسابقات جوانان جهان سال 2005 به قهرمانی رسیده بود.

 ژولدوشبکوف که در 61 کیلوگرم کشتی  می گرفت در فینال با راویندر دارنده مدال برنز 2016 نوجوانان جهان رودررو شد و به برتری 5-3 رسید.

بعد از حضور در 7 رویداد جهانی، ژولدوشبکوف سرانجام اولین عنوان قهرمانی اش در مسابقات اتحادیه جهانی کشتی را بدست آورد.

در وزن 86 کیلوگرم، کامران قاسمپور از ایران دومین عنوان قهرمانی متوالی خود در مسابقات زیر 23 سال جهان را تصاحب کرد و مقابل گاجی مراد ماگومداف از آذربایجان به پیروزی 9 بر 3 رسید.

بعد از یک شروع آرام، قاسمپور در در خاک امتیازاتش را جمع کرد تا این مدال طلا را هم به قهرمانی 2018 زیر 23 سال جهان و نقره 2013 نوجوانان جهان اضافه کند.

 

در جدول وزن 74 کیلوگرم  رازامبک جمالوف از روسیه که در طول مسابقات از آسیب دیدگی هم رنج می برد، بالا آمد. جمال اف که مدال نقره 2018 جوانان جهان را دارد، به مصاف محمد نخودی دارنده مدال برنز 2017 نوجوانان جهان از ایران رفت. جمال اف در هر تایم 4 امتیاز گرفت و 8 بر یک پیروز شد تا مدال طلا بدست آورد.

در وزن 92 کیلوگرم، بو نیکال از آمریکا با پیروزی با ضربه فنی به مدال طلا رسید. او در فینال 12 بر 2 باتیربک تساکولوف از روسیه را 12 بر 2 مغلوب کرد.

اما امیر حسین زارع قهرمان 2018 نوجوانان جهان و دارنده مدال نقره 2019 جوانان جهان ، مانند نیکال آمریکایی به پیروزی با ضربه فنی رسید و توانست ویتالی گولوئف دارنده مدال برنز 2016 زیر 23 سال اروپا از روسیه را 10 بر صفر مغلوب کند.

زارع برای رسیدن به قهرمانی وزن 125 کیلوگرم تمام مبارزاتش را با ضربه فنی به پایان برد.

در پایان مسابقات کشتی آزاد زیر 23 سال جهان، روسیه با 145 امتیاز قهرمان شد، ایران با 139 امتیاز در رده دوم قرار گرفت و آذربایجان 111 امتیازی سوم شد.

در فصل 2019، روسیه در تمامی رده های سنی (نوجوانان، جوانان، زیر 23 سال و بزرگسالان) به عنوان قهرمانی جهان رسید.

 

رده بندی تیمی:

1- روسیه 145 امتیاز

2- ایران 139 امتیاز

3- آذربایجان 111 امتیاز

4- گرجستان 109 امتیاز

5- مغولستان 70 امتیاز

6- ژاپن 65 امتیاز

7- قزاقستان 65 امتیاز

8- ترکیه 60 امتیاز

9- اوکراین 58 امتیاز

10- آمریکا 57 امتیاز

مربی کشتی ایرانی که پل ارتباطی بین دو کشور شد

By Ikuo Higuchi

سال آینده نودمین سالگرد تاسیس ارتباطات دیپلماتیک بین ایران و ژاپن خواهد بود و قرار است اقدامات فرهنگی بیشتری برای قوت بخشیدن به این ارتباط دوطرفه بین ایران و ژاپن صورت گیرد.

در راستای قدرت بخشیدن به ارتباطات دو کشور ایران و ژاپن، زندگی کاری جواد اسفنجانی در ورزش کشتی دخیل شده و مانند پل ارتباطی بین دو کشور عمل کرده است.

این مربی 51 ساله ایرانی که 25 سال است در ژاپن زندگی می کند و در هر دو زبان فارسی و ژاپنی تبحر دارد، موسس و مربی باشگاه کشتی  کودکان در ایچیکاوا، در شرق توکیو است.

اسفنجانی در ماه آگوست تیم ژاپن را در اولین دوره مسابقات نونهالان آسیا همراهی کرد و به وطن خود ایران سفر کرد. با توجه به دانستن زبان هر دو کشور، او اطمینان حاصل کرد که هم در طول مسابقات و هم در هنگام سفر، همه چیز برای تیم ژاپن خوب پیش رود.

هیساشی نوماجیری سرپرست تیم ژاپن در این باره گفت: " او کارهای زیادی برای ما کرد. او زمینه تبادلات فرهنگی، مسابقه با تیمهای داخلی ایران و سفر در نقاط مختلف ایران را فراهم کرد."

ژاپن با چهار مدال طلا در مسابقات نونهالان آسیا در رده بندی تیمی دوم شد و بیراه نیست که بگوییم این نتیجه بدون تلاش های اسفنجانی ممکن نبود، تلاش هایی که به تیم ژاپن اجازه داد تنها بر روی مسابقاتشان تمرکز کنند.

برای اسفنجانی، حضور در این مسابقات بازگشت به خانه نیز به حساب می آمد چرا که مسابقات در کرج برگزار می شد و او در کرج که شهری در حومه تهران با یک میلیون و ششصد هزار نفر است، متولد شده است. او پس از 16 سال به زادگاهش برمی گشت. این احساس که او برای تمرین مشترک تیم ژاپن را به باشگاهی در کرج برد که در آن تمرین می کرده، همیشه در قلبش خواهد ماند.

اسفنجانی در این مورد می گوید: "رفتار و احترامی که در اینجا دیدم همه را سورپرایز کرد. در این مسابقات هدایت تیم ژاپن به یک الگو تبدیل شده بود. نه تنها ایرانی ها بلکه سایر کشورها هم سورپرایز شده بودند. "

اسفنجانی که متولد سال 1967 است، از دوران دبیرستان ورزش ملی ایران را شروع کرد. بعد از درس او وارد بازار کار شد و در کمپانی که او استخدام شد، بهروز یاری دارنده دو طلای آسیا در سالهای 1990 و 1994 و برنده مدال برنز وزن 74 کیلوگرم کشتی آزاد جهان در سال 1994 نیز کار می کرد. ژاپن برای یاری خوش یمن بود چرا که در بازیهای آسیایی 1994 در این کشور به مدال طلا رسید و سال قبل از آن هم در ژاپن قهرمان شده بود که پس از آن اسفنجانی برانگیخته شد تا به سرزمین آفتاب تابان برود.

او که در 23 سالگی یک کلمه هم ژاپنی بلد نبود، به این کشور سفر کرد و سرانجام کار پیدا کرد. در زمان فراغت نیز در در دانشگاه نیهون تمرین می کرد.

او با نائومی یوشیدا ازدواج کرد و صاحب شش فرزند از جمله یک دوقلو است که همگی کشتی گیر هستند. اسفنجانی در این باره گفت: "من در ژاپن تشکیل خانواده دادم و این کشور بود که یک خانه سرشار از خوشحالی و شادی به من داد. برای همین فکر کردم که باید کاری کنم تا دینم را به ژاپن ادا کنم. کشتی چیزی است که من می توانم به این کشور تقدیم کنم. من فکر کردم که با باز کردن یک باشگاه کشتی و توسعه دادن کشتی می توانم دینم را ادا کنم."

او که در سال 2012 باشگاهش را راه اندازی کرد، بر روی آمادگی جسمانی و ساختن فونداسیون تاکید داشت. وقتی سطح کشتی گیران بالاتر آمد او روی تکنیک کار می کند اما چیزی که روی آن سخت گیری دارد، اخلاق و احترام است که در فرهنگ ژاپن نیز به وضوح دیده می شود. سبک مربی گری او در جستجوی پیروزی بودن است. البته هدف او توسعه کشتی به شیوه ای است که ورزشکار برای مدت زیادی در کشتی باقی بماند.

او در این باره می گوید: " برد مهم است اما اگر مربی روی آن تاکید زیادی بکند و فشار آورد، کشتی گیر برای مدت خیلی زیادی در این رشته باقی نمی ماند، حتی اگر هم پیروز شده باشد. باید سعی کرد که کشتی گیر عاشق کشتی شود. این نکته مهم است. مهم نیست که کشتی گیر فقط قهرمان شود. اگر هم کشتی گیر در یک مقطع خیلی خوب نیست اما تمام تلاشش را در تمرینات بکند، مطمئنا روزی قهرمان خواهد شد."

احساسی که اسفنجانی از کشورش با خود اورده را می شود با نصب پرچم ایران بر دیوار باشگاهش مشاهده کرد. اما او چنین احساسی هم نسبت به ژاپن دارد و خود را مدیون این کشور می داند. او می گوید: " هدف من این است که پرچم ژاپن در مسابقات جهانی، المپیک و تورنمنت های بین المللی دیگر به اهتزاز درآید."

در جریان مسابقات نونهالان آسیا با اینکه حضور زنان در سالن کشتی برای تماشای مسابقات بخاطر مسائل مذهبی ممنوع است اما، برای این مسابقات مسئولان کرج تصمیم گرفتند این اجازه را بدهند. اسفنجانی در این باره گفت: " مادرم به همراه خواهرانم به تماشای مسابقات آمدند. با حمایت بهرزو یاری، دبیر کل چنین تصمیمی گرفت که حرکت مهمی بود."

دو فرزند بزرگ اسفنجانی که ملیت ژاپنی دارند (در ژاپن فرزندان حاصل از ازدواج مشترک باید در 22 سالگی یک ملیت را برای خود انتخاب کنند.) در حال حاضر در دانشگاه نیهون کشتی می گیرند. کیوان یوشیدا پسر دوم او سال گذشته در مسابقات کشوری نونهالان ژاپن در 92 کیلوگرم پنجم شد و امسال از طرف دانشگاه نیهون در مسابقات دانشگاه ها نیز به عنوان پنجم رسید.

کیوان در مسابقات جوانان آسیا در هند و در وزن 97 کیلوگرم در دور نخست با حریف ایرانی روبرو شد و شکست خورد و قطعا فرصتهای دیگری هم وجود خواهد داشت تا او یا یکی از هم باشگاه هایش با حریفانی از ایران روبرو شوند.

 اسفنجانی که هنوز علاقه اش به وطنش تمام نشدنی است می گوید: " دوست دارم یکی از بچه های باشگاهم در فینال مسابقات جهانی یا المپیک با کشتی گیر ایران رودررو شود و روی سکو هر دوی آنها حضور داشته باشند."

علاقه اسفنجانی نسبت به وطنش به گونه ای است که وقتی اسم سوپرستاری به نام حسن یزدانی می آید خنده بر لبانش نقش می بندد.

قطعا برای المپیک 2020 ایرانی های زیادی برای حمایت از ورزشکاران کشورشان به ژاپن خواهند آمد که اسفنجانی در این باره می گوید: " بدون شک به آنها کمک خواهم کرد."

او هیچ وقت علاقه به کشورش را فراموش نمی کند ضمن اینکه آرزو دارد پرچم ژاپن را در اهتزاز ببیند. چنین مردی می تواند پل ارتباطی حیاتی بین ژاپن و ایران باشد.

The Facebook page for the Koshti Club can be found at: https://www.facebook.com/市川コシティクラブ-463710670392498/