Athlete Commission, Burroughs, UWW, wrestling commission

معرفی اعضای جدید کمیسیون ورزشکاران و رییس شدن جردن باروز

By United World Wrestling Press

اتحادیه جهانی کشتی هفت عضو جدید کمیسیون ورزشکاران را معرفی کرد. این کشتی گیران به واسطه رای گیری از کشتی‌گیران شرکت کننده در مسابقه جهانی پاریس در ماه گذشته انتخاب شدند.

در اولین اقدام از سوی این کمیسیون جردن باروز دارنده چهار مدال طلای جهان و قهرمان المپیک ۲۰۱۲ لندن به عنوان رئیس کمیسیون انتخاب شد.

باروز از این پس در هیئت رئیسه اتحادیه جهانی کشتی حق رای خواهد داشت و جانشین کارول هوین قهرمان المپیک ۲۰۰۸ لندن از کانادا شد که از سال ۲۰۱۳ این سمت را بر عهده داشت.

کمیسیون ورزشکاران در سال ۲۰۱۳ با هدف حمایت از حقوق و علایق ورزشکاران اتحادیه جهانی کشتی در بخش کشتی های المپیکی راه اندازی شد.

کمیسیون ورزشکاران با کشتی گیران فعال ارتباط برقرار کرده و نظرات و بازخوردهای مختلف را مد نظر قرار میدهند.

کمیسیون ورزشکاران اتحادیه جهانی کشتی

اودونایو آدکورویه (نیجریه): آدکورویه به همراه مروا امری تونسی اولین زنان آفریقایی بودند که در مسابقات زنان جهان (2017 پاریس) به مدال طلا رسیدند. او در سال 2015 هم صاحب مدال برنز شد.

جردن باروز (آمریکا): باروز اخیرا در مسابقات جهانی 2017 پاریس صاحب چهارمین مدال طلای جهان شد. او در المپیک 2012 لندن نیز قهرمان شد.

کمیل قاسمی (ایران): قاسمی دارنده دو مدال المپیک در کشتی آزاد است که در المپیک 2012 برنز گرفت و در 2016 صاحب مدال نقره شد. او در سال 2014 نیز مدال نقره جهان را بدست آورد.

آرسن جلفالکیان (ارمنستان): جلفالکیان سابقه حضور در سه دوره المپیک را دارد که در المپیک 2012 لندن به مدال نقره رسید. او همچنین چهار مدال جهان از جمله طلای 2014 را دارد.

صوفیا ماتسون (سوئد): ماتسون در المپیک 2016 ریودوژانیرو صاحب مدال برنز شد. او همچنین پنج مدال جهانی از جمله طلای 2009 جهان را در کارنامه دارد.

ملونین نومونوی (فرانسه): نومونوی دو مدال جهانی در کشتی فرنگی دارد و در سال 2014 قهرمان جهان شد. او در دو المپیک 2008 و 2012 نیز حضور داشته است.

سان یان یان (چین): سان در المپیک 2016 به مدال برنز کشتی زنان رسید. او همچنین قهرمان 2013 جهان و دارنده مدال برنز 2012 است.

مربی کشتی ایرانی که پل ارتباطی بین دو کشور شد

By Ikuo Higuchi

سال آینده نودمین سالگرد تاسیس ارتباطات دیپلماتیک بین ایران و ژاپن خواهد بود و قرار است اقدامات فرهنگی بیشتری برای قوت بخشیدن به این ارتباط دوطرفه بین ایران و ژاپن صورت گیرد.

در راستای قدرت بخشیدن به ارتباطات دو کشور ایران و ژاپن، زندگی کاری جواد اسفنجانی در ورزش کشتی دخیل شده و مانند پل ارتباطی بین دو کشور عمل کرده است.

این مربی 51 ساله ایرانی که 25 سال است در ژاپن زندگی می کند و در هر دو زبان فارسی و ژاپنی تبحر دارد، موسس و مربی باشگاه کشتی  کودکان در ایچیکاوا، در شرق توکیو است.

اسفنجانی در ماه آگوست تیم ژاپن را در اولین دوره مسابقات نونهالان آسیا همراهی کرد و به وطن خود ایران سفر کرد. با توجه به دانستن زبان هر دو کشور، او اطمینان حاصل کرد که هم در طول مسابقات و هم در هنگام سفر، همه چیز برای تیم ژاپن خوب پیش رود.

هیساشی نوماجیری سرپرست تیم ژاپن در این باره گفت: " او کارهای زیادی برای ما کرد. او زمینه تبادلات فرهنگی، مسابقه با تیمهای داخلی ایران و سفر در نقاط مختلف ایران را فراهم کرد."

ژاپن با چهار مدال طلا در مسابقات نونهالان آسیا در رده بندی تیمی دوم شد و بیراه نیست که بگوییم این نتیجه بدون تلاش های اسفنجانی ممکن نبود، تلاش هایی که به تیم ژاپن اجازه داد تنها بر روی مسابقاتشان تمرکز کنند.

برای اسفنجانی، حضور در این مسابقات بازگشت به خانه نیز به حساب می آمد چرا که مسابقات در کرج برگزار می شد و او در کرج که شهری در حومه تهران با یک میلیون و ششصد هزار نفر است، متولد شده است. او پس از 16 سال به زادگاهش برمی گشت. این احساس که او برای تمرین مشترک تیم ژاپن را به باشگاهی در کرج برد که در آن تمرین می کرده، همیشه در قلبش خواهد ماند.

اسفنجانی در این مورد می گوید: "رفتار و احترامی که در اینجا دیدم همه را سورپرایز کرد. در این مسابقات هدایت تیم ژاپن به یک الگو تبدیل شده بود. نه تنها ایرانی ها بلکه سایر کشورها هم سورپرایز شده بودند. "

اسفنجانی که متولد سال 1967 است، از دوران دبیرستان ورزش ملی ایران را شروع کرد. بعد از درس او وارد بازار کار شد و در کمپانی که او استخدام شد، بهروز یاری دارنده دو طلای آسیا در سالهای 1990 و 1994 و برنده مدال برنز وزن 74 کیلوگرم کشتی آزاد جهان در سال 1994 نیز کار می کرد. ژاپن برای یاری خوش یمن بود چرا که در بازیهای آسیایی 1994 در این کشور به مدال طلا رسید و سال قبل از آن هم در ژاپن قهرمان شده بود که پس از آن اسفنجانی برانگیخته شد تا به سرزمین آفتاب تابان برود.

او که در 23 سالگی یک کلمه هم ژاپنی بلد نبود، به این کشور سفر کرد و سرانجام کار پیدا کرد. در زمان فراغت نیز در در دانشگاه نیهون تمرین می کرد.

او با نائومی یوشیدا ازدواج کرد و صاحب شش فرزند از جمله یک دوقلو است که همگی کشتی گیر هستند. اسفنجانی در این باره گفت: "من در ژاپن تشکیل خانواده دادم و این کشور بود که یک خانه سرشار از خوشحالی و شادی به من داد. برای همین فکر کردم که باید کاری کنم تا دینم را به ژاپن ادا کنم. کشتی چیزی است که من می توانم به این کشور تقدیم کنم. من فکر کردم که با باز کردن یک باشگاه کشتی و توسعه دادن کشتی می توانم دینم را ادا کنم."

او که در سال 2012 باشگاهش را راه اندازی کرد، بر روی آمادگی جسمانی و ساختن فونداسیون تاکید داشت. وقتی سطح کشتی گیران بالاتر آمد او روی تکنیک کار می کند اما چیزی که روی آن سخت گیری دارد، اخلاق و احترام است که در فرهنگ ژاپن نیز به وضوح دیده می شود. سبک مربی گری او در جستجوی پیروزی بودن است. البته هدف او توسعه کشتی به شیوه ای است که ورزشکار برای مدت زیادی در کشتی باقی بماند.

او در این باره می گوید: " برد مهم است اما اگر مربی روی آن تاکید زیادی بکند و فشار آورد، کشتی گیر برای مدت خیلی زیادی در این رشته باقی نمی ماند، حتی اگر هم پیروز شده باشد. باید سعی کرد که کشتی گیر عاشق کشتی شود. این نکته مهم است. مهم نیست که کشتی گیر فقط قهرمان شود. اگر هم کشتی گیر در یک مقطع خیلی خوب نیست اما تمام تلاشش را در تمرینات بکند، مطمئنا روزی قهرمان خواهد شد."

احساسی که اسفنجانی از کشورش با خود اورده را می شود با نصب پرچم ایران بر دیوار باشگاهش مشاهده کرد. اما او چنین احساسی هم نسبت به ژاپن دارد و خود را مدیون این کشور می داند. او می گوید: " هدف من این است که پرچم ژاپن در مسابقات جهانی، المپیک و تورنمنت های بین المللی دیگر به اهتزاز درآید."

در جریان مسابقات نونهالان آسیا با اینکه حضور زنان در سالن کشتی برای تماشای مسابقات بخاطر مسائل مذهبی ممنوع است اما، برای این مسابقات مسئولان کرج تصمیم گرفتند این اجازه را بدهند. اسفنجانی در این باره گفت: " مادرم به همراه خواهرانم به تماشای مسابقات آمدند. با حمایت بهرزو یاری، دبیر کل چنین تصمیمی گرفت که حرکت مهمی بود."

دو فرزند بزرگ اسفنجانی که ملیت ژاپنی دارند (در ژاپن فرزندان حاصل از ازدواج مشترک باید در 22 سالگی یک ملیت را برای خود انتخاب کنند.) در حال حاضر در دانشگاه نیهون کشتی می گیرند. کیوان یوشیدا پسر دوم او سال گذشته در مسابقات کشوری نونهالان ژاپن در 92 کیلوگرم پنجم شد و امسال از طرف دانشگاه نیهون در مسابقات دانشگاه ها نیز به عنوان پنجم رسید.

کیوان در مسابقات جوانان آسیا در هند و در وزن 97 کیلوگرم در دور نخست با حریف ایرانی روبرو شد و شکست خورد و قطعا فرصتهای دیگری هم وجود خواهد داشت تا او یا یکی از هم باشگاه هایش با حریفانی از ایران روبرو شوند.

 اسفنجانی که هنوز علاقه اش به وطنش تمام نشدنی است می گوید: " دوست دارم یکی از بچه های باشگاهم در فینال مسابقات جهانی یا المپیک با کشتی گیر ایران رودررو شود و روی سکو هر دوی آنها حضور داشته باشند."

علاقه اسفنجانی نسبت به وطنش به گونه ای است که وقتی اسم سوپرستاری به نام حسن یزدانی می آید خنده بر لبانش نقش می بندد.

قطعا برای المپیک 2020 ایرانی های زیادی برای حمایت از ورزشکاران کشورشان به ژاپن خواهند آمد که اسفنجانی در این باره می گوید: " بدون شک به آنها کمک خواهم کرد."

او هیچ وقت علاقه به کشورش را فراموش نمی کند ضمن اینکه آرزو دارد پرچم ژاپن را در اهتزاز ببیند. چنین مردی می تواند پل ارتباطی حیاتی بین ژاپن و ایران باشد.

The Facebook page for the Koshti Club can be found at: https://www.facebook.com/市川コシティクラブ-463710670392498/